Origanum majorana L.
Η μαντζουράνα είναι γνωστή από τον Ιπποκράτη ως αντισηπτικό και καταχωρημένη από τον Διοσκουρίδη στο σύγγραμμά του «Περί Ύλης Ιατρικής». Για τους Ρωμαίους η μαντζουράνα ήταν γνωστή ως το βότανο της ευτυχίας, ενώ πίστευαν ότι αυξάνει και τη μακροζωία. Στο πέρασμα των χρόνων έχει χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή ιατρική για να βοηθήσει στη θεραπεία ποικίλων παθήσεων, όπως προβλήματα του πεπτικού, λοιμώξεις, γυναικολογικά προβλήματα κ.α.
Ένα αρωματικό φυτό με πολλαπλά οφέλη στην υγεία
Τα ανθισμένα στελέχη της μαντζουράνας είναι τα μέρη με τις διάφορες αποδεδειγμένες φαρμακολογικές δραστηριότητες. Τα συστατικά τους περιλαμβάνουν αιθέριο έλαιο, φλαβονοειδή, ταννίνες, στερόλες, βιταμίνη C και άλλες ουσίες που δίνουν στη μαντζουράνα αντιοξειδωτικές, αντιβακτηριακές, ηπατοπροστατευτικές, καρδιοπροστατευτικές, αντιπηκτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιμυκητιασικές ιδιότητες.
Ένα βότανο που φροντίζει το γαστρεντερικό μας σύστημα
Στη φυτοθεραπεία, η μαντζουράνα χρησιμοποιείται κυρίως για διάφορες γαστρεντερικές διαταραχές και για την ενίσχυση της πέψης. Νέες έρευνες έχουν δείξει ότι αυξάνει την έκκριση οξέος και πεψίνης, έχει αντιελκωτική δράση καθώς και προστατευτική δράση του γαστρεντερικού βλεννογόνου.
Επίσης, η ΕΜΑ προτείνει τη μαντζουράνα για την ανακούφιση των συμπτωμάτων που οφείλονται σε σπασμό του γαστρεντερικού, όπως φούσκωμα και μετεωρισμός.
